BABAM

BABAM

Artık sana bir şey demiyorum babam. Diyemiyorum. Sen çocuk ruhlu, yufka yürekli, biraz huysuz, biraz aksi, almayı değil vermeyi seven, evini herkese açan, sofrasında herkesi ağırlayan, ekmeğini emeğinden kazanan, aç sa bile tokum diyen, kimsenin lafına sözüne karışmayan, kızlarına kıyamayan, torunlarına doyamayan, benim dağım, dayanağım, bizi bırakıp nereye gittin böyle.

Hayatı çok ağır yaşadın babam, ama bize hep şaka yaptın. Ellerimizle götürdüğümüz hastaneden, böyle çıkarıp gelmek istemezdim seni. Bizi içeriye almadıkları o kapının ardından sen canınla uğraşırken, biz hep bir ümit senin yaşamanı diledik. Sen gittiğin yerlerde yatamazdın babam, hep evini isterdin. Oralarda da yatamaz, evini ister dedim ama olmadı. Çıkmadın oralardan, çıkamadın. Bu sefer ki şakan bana çok ağır geldi babam. 

Hakkını helal et canım babam...........